Derman Arardım Derdime

Güfte:

Dermân arardım derdime derdim bana dermân imiş Burhân sorardım aslıma aslım bana burhân imiş Sağ u solum gözler idim dost yüzünü görsem deyü Ben taşrada arar idim ol cân içinde cân imiş Öyle sanırdım ayrıyam dost gayrıdır ben gayrıyam Benden görüp işiteni bildim ki ol cânân imiş Savm u sâlât u hac ile sanma biter zâhid işin İnsân‐ı kâmil olmaya lâzım olan irfân imiş Kande gelir yolun senin ya kande varır menzilin Nerden gelip gitdiğini anlamayan hayvân imiş Mürşid gerekdir bildire Hakk'ı sana hakka'l‐yakîn Mürşidi olmayanların bildikleri gümân imiş Her mürşide dil verme kim yolun sarpa uğratır Mürşidi kâmil olanın gâyet yolu âsân imiş Anla hemen bir söz durur yokuş değildir düz durur Âlem kamu bir yüz dürür gören anı hayrân imiş İşit Niyâzî’nin sözün bir nesne örtmez Hakk yüzün Hakk'dan ayân bir nesne yok gözsüzlere pinhân imiş